انواع مختلف کارآفرینی اجتماعی را بهتر بشناسیم
همان‌طور که جهان، بیماری همه‌گیر COVID-19 را از سر می‌گذراند ، افراد زیادی بر نیاز به کارآفرینی اجتماعی تأکید می‌کنند. کارشناسان، کسب‌وکارها و افراد غیرانتفاعی پا به جبهه مشارکت می‌گذارند و واقعاً تلاش آگاهانه‌ای را برای ایجاد تغییرات مثبت در جهان انجام می‌دهند ، چه این نتیجه مستقیم کووید باشد یا علل دیگر اجتماعی داشته باشد. به نظر می رسد در زمانی که جهان نیاز فوری به کارآفرینان اجتماعی دارد ، حجم عظیمی از آنها گرد هم آمده‌اند.
ظهور کارآفرینی اجتماعی
ما معمولاً کارآفرینان را کسانی می‌دانیم که تجارت خود را تنها با هدف کسب درآمد شروع می‌کنند. در حال حاضر ، 582 میلیون کارآفرین در سراسر جهان وجود دارند. کارآفرینان اجتماعی هم از همان قالب پدید آمده‌اند. با این حال، اینها افرادی هستند که می‌خواهند در یک هدف اجتماعی خاص تأثیر بگذارند، که به نفع جامعه است.
انواع کارآفرینی اجتماعی
کارآفرینی اجتماعی جوامع کوچک
این کارآفرین به دنبال تأمین نیازهای اجتماعی یک جامعه در یک منطقه جغرافیایی کوچک است. این اقدامات کارآفرینانه می‌تواند از ایجاد فرصت‌های شغلی برای اعضای حاشیه‌نشین گرفته تا ایجاد یک مرکز اجتماعی باشد. کارآفرینان اجتماعی در این مقیاس معمولاً افراد یا سازمانهای کوچک هستند. اعطای وام‌های خرد و ارائه راه‌حل‌های مالی به مردم محلی که دسترسی به بانک ندارند.
این کارآفرینان مستقیماً با اعضای جامعه کار می‌کنند. این ممکن است به معنای منافع بیشتر و روند تصمیم‌گیری کندتر باشد، اما با مزیت راه‌حل‌های طولانی‌مدت نیز همراه است. اعضای جامعه و سازمانهای محلی حتی بدون مشارکت مستقیم کارآفرین به طور پایدار پروژه را پیش می‌برند.
بیشتر مردم از اینجا شروع می‌کنند چرا که تغییر در جامعه شخصی شما بلافاصله قابل مشاهده است. می‌توانید نتایج چنین کارآفرینی اجتماعی را بلافاصله مشاهده کرده و با افرادی که مستقیماً به آنها کمک می‌کنید در ارتباط باشید. برای شروع این نوع از کارآفرینی اجتماعی تنها کاری که باید انجام دهید یافتن یک مسئله اجتماعی مغفول مانده محلی است. به دنبال راه حل برای این مسئله باشید.
کارآفرینی اجتماعی غیرانتفاعی
این کارآفرینان بیشتر بر سود اجتماعی و نه بر جنبه مادی آن متمرکز شده‌اند، به این معنی که آنها رفاه اجتماعی را بر نیازهای تجاری سنتی اولویت می‌دهند. آنها هرگونه سود را مجدداً در تجارت سرمایه‌گذاری می‌کنند تا خدمات بیشتری ارائه نمایند.
کارآفرینان اجتماعی غیرانتفاعی معمولاً شرکت‌ها و سازمان هایی هستند که تصمیم می‌گیرند از توان خود برای منافع اجتماعی استفاده کنند. داستان صنایع حسن‌نیت (goodwill industries) می‌تواند مثل خوبی باشد: در سال 1902 ، این شرکت استخدام ساکنان فقیر را برای کار با کالاهای اهدایی آغاز کرد و تمام سود خود را صرف برنامه‌های آموزش شغلی سرمایه‌گذاری مجدد نمود.
این کارآفرینان به دلیل بودجه‌ای که دارند، معمولاً بیشتر به اهداف اعلام شده خود می‌رسند. با این حال، آنها همچنین برای امور خیریه اجتماعی به نسل موفق بعدی وابسته هستند.
این مسیر معمولاً توسط بیشتر کارآفرینان باهوش طی می‌شود که می‌خواهند از مهارت‌های خود برای ایجاد تغییر استفاده کنند. اگرچه آشکار شدن نتایج اغلب بیشتر طول می‌کشد، اما می‌تواند در مقیاس بزرگتری تأثیرگذار باشد. پیوستن به یک برنامه محلی غیر انتفاعی یا آموزشی معمولاً یک روش قابل اعتماد برای شروع است.
کارآفرین اجتماعی تحول‌گرا
این افراد بر ایجاد مشاغلی متمرکز شده‌اند که بتواند نیازهای اجتماعی مورد نیاز دولت‌ها و سایر مشاغل را تأمین کند. مقوله تحول‌آفرین غالباً همانی است که کارآفرینی غیرانتفاعی در صورت داشتن زمان و رشد کافی به آن تبدیل می‌شوند. آنها به سازمانهای بزرگتری با قوانین و مقرراتی مدون تبدیل می‌شوند و گاها تا حدی توسعه خواهند یافت که تبدیل به ارگان دولتی شده یا در آن ادغام شوند.
شتاب دهنده هایی مانند The Social Innovation Warehouse نمونه‌های بسیار خوبی از این نوع کارآفرین اجتماعی هستند. آنها بطور خاص سایر کارآفرینان تأثیرگذار را برای ایجاد تغییرات مثبت توانمند می‌کنند. سپس سیستمی از مشاغل بهم پیوسته را ایجاد می‌کند که متمرکز بر مزایای اجتماعی باشند.
کارآفرینان تحول آفرین برای دستیابی به استعدادهای برتر وقت کم‌تری لازم دارند. با این حال ، آنها همچنین به یک مجموعه قوانین و مقررات ملزم هستند که سازمانهای بزرگتر باید ایجاد کنند.
چنین سازمان‌هایی معمولاً استعدادهای داخلی را جذب و پرورش می‌دهند. اگر برای یک فرصت شغلی یا موقعیت داوطلبانه اقدام کنید و مهارت‌های کارآفرینی اجتماعی را نشان دهید، احتمالاً آنها به شما کمک می‌کنند تا در یک برنامه راهنمایی ثبت‌نام کرده و رشد خود را از آنجا تسهیل نمایید.
کارآفرینی اجتماعی جهانی
این کارآفرینان به دنبال تغییر کامل سیستم‌های اجتماعی برای تأمین نیازهای عمده در سطح جهانی هستند. هنگامی رخ می‌دهد که شرکتهای بزرگ متوجه مسئولیت اجتماعی خود شده و تمرکز خود را بر روی تغییرات مثبت می‌گذارند و نه سود آنی آن. یکی از بزرگترین نمونه‌ها، سازمانهای خیریه‌ای مانند بنیاد بیل و ملیندا گیتس می‌باشد.
نیاز جهانی مورد بحث می‌تواند از دسترسی آزاد به آموزش و پرورش تا آب تمیز باشد. این معمولاً هدفی والا است که قاره‌ها را در بر می‌گیرد و بسیاری از سازمان‌ها و منافع را به یکدیگر پیوند می‌دهد. با این حال اگر کارآفرینان اجتماعی جهانی نتوانند نیازها را برآورده کنند و پشتیبانی کافی را جلب نمایند ، شکست آنها تأثیر بیشتری نسبت به سازمانهای کوچکتر دارد.
این سازمان‌ها معمولاً به یک هدف خاص گره خورده‌اند و برای تحقق آن با سایر کارآفرینان اجتماعی همکاری می‌کنند. به این ترتیب، اگر با سایر کارآفرینان اجتماعی ارتباط برقرار کنید و یک جامعه جهانی پیرامون حل مسائل اجتماعی ایجاد نمایید ، به احتمال زیاد به این ارتفاعات نیز خواهید رسید.
علاوه بر این، تعداد فزاینده‌ای از سازمان‌ها وجود دارند که بهترین روش‌های انتفاعی را با مأموریت‌های غیرانتفاعی ترکیب می‌کنند. کارآفرینی جهانی ابتدا یک کارآفرین جامعه کوچک بوده که توانسته رشد موفقیت‌آمیزی داشته باشد.
با افزایش آگاهی در مورد کارآفرینی اجتماعی و اهمیت آن، نیاز به آن نیز افزایش می‌یابد. همیشه انسان‌هایی هستند که در همسایگی ما زندگی می‌کنند و نیازمند یاری هستند، چه این همسایه نزدیک خانه ما باشد و چه هزاران کیلومتر آن‌ورتر.
در تاریخ 28 تیر 1400